38 χρόνια μετά...

38 χρόνια μετά την ίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μου φαίνεται, πως μέσα στη δίνη της ελληνικής κρίσης, φαντάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ τα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου για Εθνική Ανεξαρτησία, για Λαική Κυριαρχία, για Κοινωνική Απελευθέρωση. Και σε αυτό το σημείο, είναι που σκέφτομαι φωναχτά και αναρωτιέμαι, η ιστορία επαναλαμβάνεται;Ναι λοιπόν επαναλαμβάνεται, με την πιο άσχημη κατάληξη, τη χώρα μας σε αδιέξοδο οικκονομικό, τους πολίτες εξαντλημένους σε όλα τα επίπεδα και το χειρότερο, να μη γνωρίζουμε, αν υπάρχει φως στο τούνελ, διέξοδος στο αδιέξοδο, λύση στην κρίση. Η 38η επέτειος βρίσκει και το κίνημά μας, το ΠΑ. ΣΟ.Κ. σε κρίση ιδεολογική, πολίτική, κοινωνική, γιατί σήκωσε ένα βάρος που δεν του αναλογούσε, γιατί ανέλαβε μια ευθύνη που δεν ήταν όλη δική του, γιατί, γιατί, όλοι μας πάνω κάτω γνωρίζουμε τα γιατί αυτής της κατάληξης. Σαν σήμερα λοιπόν που ιδρύθηκε αυτή η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, η οποία σημάδεψε τον τόπο με τις πιο σημαντικές εξελίξεις, η παράταξη που άνοιξε το δρόμο για την πρόοδο, την ευημερία και την αλλαγή, σαν σήμερα λοιπόν είναι που πρέπει να σηματοδοτήσει κάτι καινούριο, σαν σήμερα είναι που πρέπει να ανοίξει ουσιαστικά το δρόμο για την αναγέννησή της, τον επαναπροσδιορισμό της. Να αναζητήσει τις στρατηγικές εκείνες, τις ιδέες, τις αρχές, τις αξίες και τα πρόσωπα, που θα εμπνεύσουν ξανά τον πολίτη, που θα τον κάνουν ξανά να εμπιστευτεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιουργήθηκε για να προωθεί τα συμφέροντα των πολιτών, δημιουργήθηκε για να επιφέρει κοινωνική δικαιοσύνη, δημιουργήθηκε για να εκφράσει το διαφορετικό, το ριζοσπαστικό, το καινούριο. Αυτό πρέπει να είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και είναι αναγκαίο να προσαρμοστεί στα δεδομένα και τις ανάγκες των καιρών και είμαι σίγουρη πως θα το κάνει.Απαιτείται χρόνος, κόπος, υπάρχει όμως η γνώση, η εμπειρία, η οποία διδάσκει και θα οδηγήσει στην ανασύσταση της παράταξής μας. Είναι η τελευταία μας ευκαιρία...