ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ-ΕΚΛΟΓΕΣ 2015

Ο αγώνας δρόμου πλησιάζει προς το τέλος του για τους κομματικούς μηχανισμούς(όχι όμως και για την κοινωνία). Λίγα μέτρα τελευταία έμειναν να διανυθούν ακόμη για να κόψουμε το νήμα άλλης μία εκλογικής αναμέτρησης(από τις πολλές που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα). Μια εκλογική αναμέτρηση, που και αυτή τη φορά δε μας έδωσε το περιθώριο να πλήξουμε. Τα είχε όλα. Μονομάχους; Πολλούς. Το δίπολο Ν.Δ-Σύριζα να κυριαρχεί ξανά στις μιντιακές συζητήσεις και όχι μόνο;100%. Πόλωση; Έντονη. Διλήμματα ξανά; Απίστευτα. Επίκληση των συναισθημάτων μας; Συνεχής. Φόβο, ελπίδα, αισιοδοξία; Θα βγούμε από το μνημόνιο με ασφάλεια ή θα διακινδυνεύσουμε τη θέση μας και πάλι στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια; Όλα τα είχε το σκηνικό. Κι όμως κάτι του έλειπε… Κάτι, που για μένα είναι το πιο σημαντικό, αυτό το οποίο θα έπρεπε να διαπνέει όλες τις υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, όλες τις πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, καθώς βαδίζουμε σε τεντωμένο σχοινί, προκειμένου να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας και να συνέλθουμε οικονομικά. Κάτι για το οποίο μιλώ και συζητώ, όπου βρεθώ και όπου σταθώ από το 2012(όταν συμμετείχα κι εγώ τότε ως υποψήφια σε άλλη μια δύσκολη εκλογική μάχη) και το οποίο διατυμπανίζω πως έχουμε χάσει. Την ουσία, τις πραγματικές απαντήσεις στα πραγματικά διλήμματα τις κοινωνίας, το ρεαλισμό. Αυτό εξέλειπε… Από ρητορικά σχήματα χορτάσαμε, από επικοινωνιακές στρατηγικές το ίδιο, από έξυπνα προεκλογικά σποτάκια το ίδιο, από πρόσωπα που δε δίστασαν να μετακινηθούν από το ένα πολιτικό στρατόπεδο στο άλλο, για να εγγυηθούν την εκλογή τους, σίγουρα. Αλλά πού οι πραγματικές απαντήσεις; Τι πραγματικά θα γίνει με το χρέος, με τις δανειακές μας υποχρεώσεις; Ποιες είναι οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις που χρειαζόμαστε να σχεδιάσουμε εμείς οι ίδιοι ως κράτος, για να απομακρύνουμε τα φαινόμενα διαφθοράς, κακής διοίκησης, ανομίας και ατιμωρησίας, έλλειψης παιδείας και σεβασμού στους θεσμούς ή χαμηλό πολιτικό επίπεδο; Ακούσατε κάτι επί της ουσίας για όλα αυτά; Ίσως επιχειρήθηκε να ακουστεί από τις μικρότερες πολιτικές δυνάμεις, αλλά πολύ επιφανειακά, πολύ επιδερμικά, είτε γιατί δεν είχαν τον ανάλογο χρόνο να ακουστούν μέσα στη δίνη της αντιπαράθεσης των δύο «μεγάλων», είτε γιατί δεν τραβούσαν το τηλεοπτικό ενδιαφέρον. Χωρίς αυτές τις απαντήσεις, ο λαός καλείται να αποφασίσει. Ώριμα, όπως τον παρακινούν. Χωρίς ώριμο πολιτικό προσωπικό να διεκδικεί την διακυβέρνηση του τόπου στην πλειοψηφία του, πώς καλείται ο πολίτης να αποφασίσει με σωφροσύνη και λογική; Παρόλα αυτά, εγώ παραμένω πιστή στην κρίση μου και την πεποίθησή μου για τον ελληνικό λαό. Πιστεύω πως και πάλι η επιλογή του παρά τα όσα βιώνει και υφίσταται, θα είναι η σωστή και η πιο λογική. Παραμένω επίσης πιστή και στον ιδεολογικό πολιτικό μου χώρο, στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και στις αρχές που πρεσβεύει. Παρόλο που ο χώρος μου θα ήθελα να είναι ενωμένος και ενιαίος και να εκπνέει τις αρχές και τις αξίες από τις οποίες διαποτίζεται και τις οποίες υπερασπίστηκε, δεν απαισιοδοξώ. Είμαι σίγουρη πως αυτή η στιγμή, αργά ή γρήγορα θα έρθει. Άλλωστε πιστεύω στην πολυφωνία, στη διαφορετική γνώμη, όπως πιστεύω και στη σύμπνοια, τη συμπόρευση και τη συνεργασία με όρους αρχών και θέσεων. Πιστεύω πως μόνο μέσω της εποικοδομητικής συνεργασίας όλων των υγιών πολιτικών δυνάμεων αυτού του τόπου, μπορούν να δοθούν οι πιο κατάλληλες, οι πιο σαφείς, οι πιο ρεαλιστικές απαντήσεις στον πολίτη. Κοντή γιορτή λοιπόν… Η ώρα της κάλπης έφτασε. Καλές επιλογές με πρόσταγμα όλων μας την ουσία, την ανανέωση σε πρόσωπα, με επίκεντρο το ήθος, την υπευθυνότητα, την εντιμότητα και τη συνέπεια λόγων και έργων. Εδώ θα είμαστε για τη συνέχεια…